YALNIZ İNSAN

YALNIZ İNSAN

Yalnız insan merdivendir 
Hiçbiryere ulaşmayan 
Sürülür yabancı diye 
Dayandığı kapılardan 

Yalnız insan deli rüzgar 
Ne zevk alır ne haz verir 
Dokunduğu küldür uçar 
Sunduğu tozdur silinir 

Yalnız insan yokki yüzü 
Yağmur çarpan bir camekan 
Ve gözünden sızan yaşlar 
Bir parçadır manzaradan 

Yalnız insan kayıp mektup 
Adresimi yanlış nedir 
Sevgiler der fırlatılır 
Kimbilir kim tarafından.


LOUİS ARAGON