VE SONRA
Kurudu sevgiler gönül tasındaHer mevsim bir başka aldattı bizi
Renkler baskalaştı gün ortasında
Koyu bir karanlık öptü denizi
Daraldı her sabah geniş ufuklar
Aşkımızı gölgeledi bulutlar
Yaprak yaprak daldan düştü umutlar
Tüketti takvimler gençliğimizi
Seneler yalancı çıktı düş gibi
Tüm yazlar üşüttü kara kış gibi
Mermere işlenmiş bir nakış gibi
Dağıldı yüzlerce yokluğun izi
Önce Gerçek dedik ve sonra Neden
Bekledik bir daha gelmedi giden
Uyandık en güzel düşü görmeden
Aynalardan sorduk birbirimizi.
ABDURRAHİM KARAKOÇ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder